ਹੈਦੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ 'ਤੇ ਸਹਿਮਤ ਹਾਂ, ਆਖਰਕਾਰ! "ਬਿਲ ਸੀ-71 ਬੰਦੂਕ ਨਾਲ ਸਬੰਧਿਤ ਅਪਰਾਧ, ਕਤਲਾਂ ਅਤੇ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਉੱਪਰ ਵੱਲ ਰੁਝਾਨਾਂ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਸੇ ਵੀ ਦਲੇਰ ਉਪਾਵਾਂ ਤੋਂ ਵਾਂਝਾ ਹੈ" (ਹਿੱਲ ਟਾਈਮਜ਼ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ 18 ਜੂਨ/2018 ਦੇ ਰਾਏ ਟੁਕੜੇ ਤੋਂ)। ਇਸ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹੋ

ਇਹ ਉਹ ਥਾਂ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਿਸਮ ਦਾ ਸਮਝੌਤਾ ਖਤਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਾਨੂੰਨੀ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੇ ਮਾਲਕਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਨਫ਼ਰਤ ਇਸ 'ਤੇ ਸਖਤ ਪ੍ਰਵਾਹ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਹ ਬੰਦੂਕ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਅਪਰਾਧ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਪੂਰੇ ਡਾਇਟ੍ਰਾਈਬ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਾਕ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਬਾਕੀ ਹਰ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਇੱਕ ਹਾਵੀ ਸੂਚੀ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਲਾਇਸੰਸਸ਼ੁਦਾ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਬੰਦੂਕ ਮਾਲਕਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹੋਣ। ਉਹ ਇਹ ਦਿਖਾਵਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੀ ਕਿ ਇਹ ਹੁਣ ਅਪਰਾਧ ਬਾਰੇ ਹੈ। ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ, ਹੈਦੀ ਡੂੰਘੇ ਸਿਰੇ ਤੋਂ ਚਲੀ ਗਈ।

ਹਾਰਪਰ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਸਾਡੇ ਬੰਦੂਕ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਨੂੰ ਹੋਏ ਨੁਕਸਾਨ ਦੀ ਮੁਰੰਮਤ ਦੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਉਸ ਦੇ ਦਾਅਵੇ ਬਿਨਾਂ ਸਬੂਤ ਜਾਂ ਉਦਾਹਰਣ ਦੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਦੇਸ਼ ਵਜੋਂ ਕਿਹੜੇ "ਨੁਕਸਾਨ" ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ ਜੋ ਇਸ ਸਮੇਂ ਕਾਨੂੰਨੀ ਬੰਦੂਕ ਮਾਲਕਾਂ ਦੇ ਹੱਥੋਂ ਪੀੜਤ ਹੈ? ਉਹ ਏਟੀਟੀ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਚਿੰਤਾ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਉਠਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਕਾਗਜ਼ ਦਾ ਟੁਕੜਾ ਜਿਸ ਦੀ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸੀਮਤ ਹਥਿਆਰਾਂ ਨੂੰ 5 ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਅਤੇ 5 ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਲਿਜਾਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਸੀ; ਇੱਕ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਰੇਂਜ, ਇੱਕ ਬੰਦੂਕ ਪ੍ਰਚੂਨ ਵਿਕਰੇਤਾ, ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਦੀ ਬੰਦਰਗਾਹ (ਸਰਹੱਦ), ਮੁਰੰਮਤ ਜਾਂ ਸਾਂਭ-ਸੰਭਾਲ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਬੰਦੂਕ ਸਮਿਥ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪੁਲਿਸ ਸਟੇਸ਼ਨ ਜੇ ਅਸੀਂ ਤਬਾਹੀ ਲਈ ਆਪਣੇ ਅਸਲੇ ਨੂੰ ਬਦਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ। ਉਸ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਲਗਭਗ "ਆਪਣੇ ਸੂਬੇ ਵਿੱਚ ਕਿਤੇ ਵੀ" ਯਾਤਰਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਨਾ ਸਿਰਫ ਡਰ ਫੈਲਾਉਣ ਾ ਹੈ, ਬਲਕਿ ਬਿਲਕੁਲ ਗਲਤ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਸਾਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਇਹਨਾਂ 5 ਸਥਾਨਾਂ 'ਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਹੈ, ਪਰ ਸਾਨੂੰ ਹਰੇਕ ਉਦਾਹਰਣ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪੇਪਰ ਪਰਮਿਟ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਏਟੀਟੀ ਇਲੈਕਟ੍ਰਾਨਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਾਡੇ ਸੀਮਤ ਲਾਇਸੰਸ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਹ ਕਾਨੂੰਨ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ ਇਲੈਕਟ੍ਰਾਨਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਤਸਦੀਕ ਯੋਗ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਡਿਜੀਟਲ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਕੀ ਉਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਇਹ ਦਾਅਵਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਕਾਗਜ਼ ਦਾ ਇੱਕ ਟੁਕੜਾ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੁਲਿਸ ਦੁਆਰਾ ਪਹੁੰਚਯੋਗ ਈ-ਰਿਕਾਰਡ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੈ?

ਆਵਾਜਾਈ ਨਿਯਮ

ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਾਟਕੀ ਉਸ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਸ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬੋਝ ਵਾਲੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੂੰ ਸਟ੍ਰੀਮ-ਲਾਈਨਿੰਗ ਕਰਨ ਨਾਲ ਕੈਨੇਡੀਅਨਾਂ ਨੂੰ ਬੰਦੂਕ ਹਿੰਸਾ ਦਾ ਖਤਰਾ ਹੈ। ਖੇਡ ਨਿਸ਼ਾਨੇਬਾਜ਼ਾਂ ਅਤੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਹਨੇਰੇ, ਹਿੰਸਕ ਸਮੂਹ ਵਜੋਂ ਇਹ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਚਿਤਰਣ ਨਾ ਸਿਰਫ ਕਪਟੀ ਹੈ ਬਲਕਿ ਕੈਨੇਡਾ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜਾਂਚੇ ਗਏ ਨਾਗਰਿਕਾਂ 'ਤੇ ਸਿੱਧਾ ਹਮਲਾ ਹੈ। ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਅਸੀਂ ਟੋਰੰਟੋ ਦੀਆਂ ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਗੋਲੀ ਨਹੀਂ ਮਾਰ ਰਹੇ ਜਾਂ ਪੇਂਡੂ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕਿਸਾਨਾਂ ਅਤੇ ਰੇਂਚਰਾਂ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਉਸ ਦਾ ਸਮਾਜ ਦੇ ਉਸ ਹਿੱਸੇ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਇਰਾਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਉਹ ਡਰ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਹਥਿਆਰਾਂ ਵਜੋਂ ਗਲਤ ਜਾਣਕਾਰੀ ਅਤੇ ਸਿੱਧੇ ਝੂਠ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਲੱਖਾਂ ਕੈਨੇਡੀਅਨਾਂ 'ਤੇ ਆਪਣਾ ਹਮਲਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹੈ।

ਸੰਸਦ ਮੈਂਬਰ ਪਾਮ ਡੈਮਫ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਸੋਧ ਲਈ ਪਿੱਠ 'ਤੇ ਥਪਥਪਾਉਣਾ ਹੁਣ ਸਕ੍ਰੀਨਿੰਗ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਬਾਰੇ ਉਸ ਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੀ ਘਾਟ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਲਾਗੂ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਮਰਦਾਂ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਹਨ ਜੋ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੇ ਮਾਲਕ ਹਨ। ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਅਸਲਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਚਿੰਤਾ ਵਿੱਚ ਕਾਲ ਕਰੋ ਅਤੇ ਦੇਖੋ ਕਿ ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਪਾਮ ਬਹਿਸ ਦੌਰਾਨ ਸਮੂਹਿਕ ਨਿਸ਼ਾਨੇਬਾਜ਼ਾਂ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਅਮਰੀਕੀ ਲੇਖ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, "ਮੈਂ ਇਸ ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ "ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਬੰਦੂਕ ਮਾਲਕਾਂ" ਨੂੰ ਸੁਣਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ। ਠੀਕ ਹੈ, ਉਹ ਕੇਵਲ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ"। ਕੀ ਡੈਮਫ ਨੇ ਸਿਰਫ ਇਹ ਸੰਕੇਤ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਅਤੇ ਖੇਡ ਸ਼ੂਟਰ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਕਾਤਲ ਹਨ? ਇਹ ਸਾਰੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਇੱਕ ਚੁਣੇ ਹੋਏ ਅਧਿਕਾਰੀ ਤੋਂ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਹਾਲੈਂਡ ਦੇ ਇਸ ਬਿਆਨ ਨਾਲ ਜੋੜੋ ਕਿ ਬੰਦੂਕ ਮਾਲਕ ਠੱਗ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਨੌਲਟ ਦੀ ਗਵਾਹੀ ਨਾਲ ਹਿਲਾ ਓਕਿ "ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੇ ਮਾਲਕ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਾਨਸਿਕ ਮੁੱਦੇ ਹਨ" ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਲਿਬਰਲ ਹਾਸੋਹੀਣੀ ਤਾਕੀਦ ਦੀ ਇੱਕ ਤਿੱਕੜੀ ਹੈ ਜੋ ਬੰਦੂਕ ਵਿਰੋਧੀ ਲਾਬੀ ਲਈ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਿੱਲਦੀ ਹੈ।

ਜੇ ਅਸੀਂ ਕਦੇ ਵੀ ਇਸ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਹਥਿਆਰਾਂ ਬਾਰੇ ਇਮਾਨਦਾਰ ਵਿਚਾਰ ਵਟਾਂਦਰੇ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਚੁਣੇ ਹੋਏ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਅਤੇ ਮੌਜੂਦਾ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਅਤੇ ਅਧਿਨਿਯਮ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਸਿੱਖਿਆ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਬੇਈਮਾਨੀ ਦਾ ਇਹ ਮਾਹੌਲ ਸਾਡੇ ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ।

ਇਸ ਰਾਏ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਦਾ ਸਾਰਾ ਵਿਚਾਰ ਉਸ ਦੇ ਸਵੈ-ਸੇਵਾ ਵਾਲੇ, ਸੰਪ੍ਰਦਾਇਕ ਰਵੱਈਏ ਦੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਉਦਾਹਰਣ ਹੈ। ਲੱਖਾਂ ਬੰਦੂਕ ਮਾਲਕਾਂ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਿਵੇਂ ਕੀਤੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕੁਝ ਗਲਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਹੈ! ਅਸਲ ਅਪਰਾਧ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਸਾਡੀ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਿਵੇਂ ਕੀਤੀ! ਇਸ ਖੇਤਰ ਦੇ ਦਰਜਨਾਂ ਯੋਗ ਮਾਹਰ ਇਸ ਤੱਥ ਨਾਲ ਕਿਉਂ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਸੀਂ ਸਮੱਸਿਆ ਨਹੀਂ ਹਾਂ? ਸਬੂਤ ਾਂ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਸੁਣੋ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਕੈਨੇਡੀਅਨਾਂ ਨੂੰ ਡਰਾਉਣ ਲਈ ਬੰਦੂਕਾਂ ਦੀਆਂ ਫੋਟੋਆਂ ਫੜ ਸਕਦੇ ਹਾਂ!

ਉਸ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਇਕੱਲੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮੈਂ ਇਸ ਹਾਸੋਹੀਣੇ ਤਮਾਸ਼ੇ ਤੋਂ ਵੀ ਬਿਮਾਰ ਹਾਂ ਹੈਦੀ, ਇਕ ਐਂਟੀ-ਗਨਰ ਦੀ ਥੱਕੀ ਹੋਈ ਭੜਾਸ ਢੁੱਕਵੀਂ ਰਹਿਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ।

ਉਨ੍ਹਾਂ ਖੇਤਰਾਂ ਤੋਂ ਸਰੋਤਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਨਿਰੰਤਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਲੋੜ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਾਨੂੰਨ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਜਾਂ ਸਰਹੱਦੀ ਏਜੰਸੀਆਂ ਬੇਲੋੜੀਆਂ ਗਲਤ ਹਨ। ਸਰਕਾਰ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਸ ਪੈਸੇ ਨੂੰ ਬਚਾਏਗੀ ਅਤੇ ਕਾਨੂੰਨ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਰੋਤਾਂ ਤੋਂ ਵਾਂਝਾ ਕਰੇਗੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਬੰਦੂਕ ਮਾਲਕਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਬੇਅਸਰ ਕਾਨੂੰਨ ਪਾਸ ਕਰਕੇ ਇਸ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕਰੇਗੀ, ਅਤੇ ਬੰਦੂਕ ਵਿਰੋਧੀ ਸਮੂਹ ਉਸ ਧੋਖੇ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ ਹਨ।

ਆਓ ਉਮੀਦ ਕਰੀਏ ਕਿ ਸੈਨੇਟ ਇਸ ਨਾਟਕ ਨੂੰ ਪਛਾਣਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸੀ-71 ਨੂੰ ਡਰਾਇੰਗ ਬੋਰਡ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਭੇਜ ਦੀ ਹੈ।

ਟਰੇਸੀ ਵਿਲਸਨ

~ਵਿਲਸਨ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਕੋਲੀਸ਼ਨ ਫਾਰ ਆਰਮ ਰਾਈਟਸ (ਸੀਸੀਐਫਆਰ) ਲਈ ਪਬਲਿਕ ਰਿਲੇਸ਼ਨਜ਼ ਦੇ ਵਾਈਸ ਪ੍ਰੈਜ਼ੀਡੈਂਟ ਹਨ, ਜੋ ਇੱਕ ਰਜਿਸਟਰਡ ਲਾਬੀਸਟ, ਇੱਕ ਸ਼ੌਕੀਨ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਅਤੇ ਖੇਡ ਸ਼ੂਟਰ, ਦੋ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਮਾਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦਾਦੀ ਹੈ। ਟਰੇਸੀ ਆਪਣੀ ਕਿਸ਼ੋਰ ਧੀ ਨਾਲ ਓਟਾਵਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੇ ਮਾਲਕਾਂ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕਰਨ ਦਾ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦੀ ਹੈ।